– M.NİHAT MALKOÇ
*
-Çanakkale şehitlerinin aziz hatırasına-
*
Mavi sular uyurken dalgaların koynunda
Bir zincir asılıydı milletimin boynunda
Bu pas istanbul escort tutmuş zinciri kırmaktı muradımız
Altın harfle yazıldı tarihlere adımız
Eşsiz muharebenin ayak sesiydi gelen
Bu mahşer yangınında acıydı yürek delen
O masmavi boğazlar dönmüştü kan gölüne
Sözler kâr etmiyordu ecnebinin dölüne
Haçlının orduları bu kadar azmamıştı
Böyle büyük bir harbi tarihler yazmamıştı
Dünya dünya olalı görmedi böyle savaş
Gidenlere ağladık, kalmadı gözlerde yaş
Bombalar kudururken, donanmalar kan kustu
Peygamber ocağında nice Mehmetçik sustu
Kinleriyle yırttılar hayanın perdesini
Susturdular insafın gül kokulu sesini
Ufukları sararkenvahşetin en koyusu
Garbın eşkıyaları vicdana kurdu pusu
Görmedi Gelibolu böyle büyük bir afet
Mumla aranır oldu; namus, hayâ ve iffet
Sular söndüremedi alevlerin selini
Canımızla ödedik toprağın bedelini
Nerede çağdaş(!) Batı, nerede medeniyet
Vahşilikte rakipsiz, baştanbaşa deniyet
Bütün kinini kustu bu his yoksulu beşer
Gözümüzde canlandı koyu karanlık mahşer
Vahşetin paydasında birleşti onca yığın
İnsanlık maskarası, yüz karasıydı çağın
Zulüm boy boy dizildi; dili, çehresi başka
Bıyığı terlememiş koçyiğit geldi aşka
Ceddimin karşısında bir oldu bütün dünya
Derin uykularında kâbusa döndü rüya
Kanaryanın üstüne abandı koca filler
İnsanlıktan nasipsiz, gafiller ve sefiller
Maskeler yırtılınca gördük o lanet yüzü
Geceye çevirdiler seher vakti gündüzü
Bulutlar kabarınca göklerden ölüm yağdı
Hakikatin göğsünden ceddim merhamet sağdı
Hilal ile Salip’in bir görseydin cengini
Çanakkale suları değiştirdi rengini
Yüreklerde fay hattı, ölümcül zelzeleler
Âhların kervanına karıştı velveleler
İpek tüle sarılı, ölüm indi göklerden
Kurtuldu şanlı asker bu dünyevî yüklerden
Bedr’in aslanlarını sevindirdi bu zafer
Sonsuzluk uykusunu uyudu kutlu nefer
“Allah, Allah!…” diyerek vatan için coştular
Zafer türküleriyle sonsuzluğa koştular
Mehmetçik deyip geçme, bayraklaşan tendir o
Mumdurkaranlıklara, yanıp da tütendir o
Ömrünün baharında yürekleri yandırdı
Millet-i merhumeyi uykudan uyandırdı
Uzat da bir öpeyim göğe değen başını
Nebilerin serdarı diksin mezar taşını
Güneşi kıskandırır, akan kanın sıcağı
Kutlu makberin olsun Peygamberin kucağı.
