– AHMET SÜREYYA DURNA
*
Hayatımda çamur atmadım asla!
Yaşadığım toplumun bir ferdine.
Zalimlere alkış tutmadım asla!
Ortak oldum mazlumların derdine,
Özümden yanmakta kusur etmedim.
*
Tezahür edince olgunluk şekli
Küçükleri koydum kendi yerime.
Farklı pencereden baktım sürekli,
Nezaket gereği büyüklerime
İhtiram sunmakta kusur etmedim.
*
“Seçkin”lerin semiz katırı için
Sürmedim eşeği kurdun önüne.
Geleceğin basit hatırı için
Gitmedim geçmişi inkâr yönüne,
Ceddimi anmakta kusur etmedim.
*
Gözden, gösterişten kaçtığım halde,
Çektim üzerime olanca hıncı.
Yükselişe kanat açtığım halde,
Yükseklerde gördüm alçak basıncı,
Engine konmakta kusur etmedim.
*
Meylim vardır cömertlerin safına.
Cimrilerdir esas nefret duyduğum
Hırsla azgın nefsin tam hilâfına.
Kanaat aşıdır yiyip doyduğum,
Çok şükür kanmakta kusur etmedim.
*
Alnım ak, başım dik Hakk’ın katında,
Böyle girmek istiyorum mezara.
Despotların devr-i saltanatında
Sezar’ın hakkını verdim Sezar’a.
Asil davranmakta kusur etmedim.
