*ÖMÜR BALCI
*
yıllarca
azgın köpükler
yarıştırdım
karanlık denizlerde
gemilerim battı
zamana büküldü
yıprandı dalga
kıranlarım
bekleyişlerden
yorgun kıyılarım
ama
tutkulu – umutlu
bir karetta gibi
koş diye
çağlayışlarıma
özleyişlere
düş mavisi
örmekteyim
kavuşmaya sıfır
o ahşap evde
adınla müsemma
aydınlığını
bekleyeceğim
bilirim
depreminde sarsılır
renk -ahenk
okyanus diplerim
kuşkusuz ben de
yenilenirim…
