– MEHMET GÖREN Gecenin yarısıydı. Uyuyamadım. Ruhum daralmış, dört duvar beni boğuyordu sanki. Eşofmanımı giyip çıktım dışarı. Göğe yükselen apartmanların arasında yürüyordum. Tek tük
Yazar: MEHMET GÖREN
ÜVEY ANNE
– MEHMET GÖREN * Gönüllerde hazin bir rüzgâr esti. Her yüzde matem havası, her gözde acının izleri vardı. Mahallenin ufkunda koyu bir keder bulutu
MASALCI NİNE
– MEHMET GÖREN * Köyde tek başına yaşayan yaşlı bir nine vardı. Masalcı Nine derlerdi. Her gün masal anlatırdı çocuklara, gençlere… Kumaş fistan giymişti
