– İLKER GÜLBAHAR * yutkununca gerindi gökyüzüne acı bir sirenin parmakları bilemedim kuşlar mı dokundu nefesine yoksa sesler miydi cebimde ağırlaşan ıslık sarındım boşluğa
Yazar: İLKER GÜLBAHAR
ŞADIRVAN HİKÂYESİNİN BAŞKİŞİLERİ
– İLKER GÜLBAHAR * Hayır, onunki ihmal değildi. Öyküyü yazmak için en uygun zamanı bekliyordu. Çünkü prematüre bir öyküyü kuvöze alıp yaşatmaya çalışmak gereğinden
İYİ BİR ŞEY
– İLKER GÜLBAHAR * Bir ses. Çikolata jelatininin avuçta buruşturulurken çıkardığı gibi bir ses. Tezgâhtarın yeni bir gömleği raflara yerleştirirken poşetinden gelen hışıltı gibi
VARDİYA
– İLKER GÜLBAHAR * doldurdum neyim var neyim yoksa anı havuzu ceplerimden herkese ağzı kulaklarında kendine küskün bir çocuk ödünç alınan bir kitabın arasında
ZEYTİN VE İNCİR
– İLKER GÜLBAHAR * sen de silkele gürbüz ağacı çocuk belki avucuna dua dökülür dudağının kenarında kurumuş çikolata izlerine aldırmadan her dilde sustuğun gibi
ŞEHRİN PARKLARI
– İLKER GÜLBAHAR * seslenir birbirine geçmeli parke taşlar arasına sıkışmış çelimsiz imgeler ve ince işçilikli kuş havuzundan yabanıl gözlerin sarkması olasıdır ya da
D/ADALI ŞİİR
– İLKER GÜLBAHAR * dadacılar adalara dadanalı kendinden kurmalı topacım üşengeç istakozlar pişiriyorum sapan sandıktadır oysa gökçadırda yağmur arıyor nergis hu çekmekte maceraperest puhu
KORKARIM
– İLKER GÜLBAHAR * bir günden ötekine atlarken bensiz serçe insafsız avcıya yem olur diye korkarım göğsünde sakladığı gök mavisi dilekçe toprağa karışıp zem
GÖÇ BELGESELİ
– İLKER GÜLBAHAR * hadi diyelim ki makasladın ömrün nasırlı etlerini eteğindeki çakıl taşlarını silkeledin umut ağaçlarına iki cemre çizdin lapiska saçlarını da belikledin
SÜKÛT ŞEHRİ
– İLKER GÜLBAHAR * gönüllü hüzün mahkumuyum cezamı süreğen yazdılar zabıtlara kimse bilmek istemiyor niçin sızıyor düşümün lambalarından karanlıkla ve koğuş taşlarıyla konuşan ışık
