– YAŞAR ÖZDEN
*
Saygıyı nefsinde esir eylemiş,
Candan bile çok sevdiğim kula bak!
Sırtımı dayadım kökünden koptu,
Umut diye yaslandığım dala bak!
*
Akrepler mi geldi girdi yuvaya,
Ne hekim ne hâkim bakmaz davaya,
Rüzgâr esti ruhlar uçtu havaya;
Bedenleri rezil eden yele bak!
*
Ateşin içinde olur mu neşe?
Yanarsa umutlar hep gider boşa.
Sırtımdaki yükle koca güneşe,
Altmış yıldır yürüdüğüm yola bak!
*
Beğenmiyor insanlığın tipini,
İsyan ile dolduruyor küpünü,
Gül rengi boyalı zehir topunu;
Sevgi ile kokladığım güle bak!
*
“Bir zalim ki bulunamaz bir dengi,
Maskesinden görülmüyor kir rengi.
Kibrin şahı insanlıkla var cengi,
Zemzem içen zehir kusan dile bak!”
*
Yaşar Özden varı elle bölüştüm,
İyilikte merhamette yarıştım.
Kader vurdu çevre vurdu ters düştüm,
Hiçbir dosttan uzanmayan ele bak!
