– ERCAN SAĞLAM
*
bir de eriyip bir yazdan dökülüyor usulca
acısı gözlerimizde kalmış eylül sarhoşluğu
yutkunur gibi yapıyoruz uzaklara bakınca
güneş çoktan kaybolmuş
dağları hatırlatıyor
seni çağıran fısıltı
benim aklıma düşen eşya
bahçede birkaç gün önce kanat çırpan ölü kuş
delilik nöbetleri kırgın gülümseyişler
evet eriyerek böylece
sancılı bir yazdan dökülüyoruz
uzaklara bakıyoruz gözlerimizi kısarak
ne eylül bizim için şarkı söylüyor
ne kızlar çıkıyor sokak aralarından
kalbimiz çünkü artık ve eskisi gibi
çarpmıyor yaprak düştüğünde
çünkü içimiz yanmıyor artık
kederli bakışlarımızdan
sancılı bir yazdan dökülüyoruz
sen bir yazdan dökülüyorsun
aklımız ırmaklarda
acı bir kavrayış
dolduruyor avucumuzu
kör bir hatırlayış yüzümüzü
sabahı birlikte karşılıyoruz onlarla
nasıl bir budalalık sarmışsa bizi
nasıl bıkmışsak çarşılardan
kaçtık eylül kokan düşler
serinliğine
beni tut
beni eylül kokan dağların
gürültüsüyle hatırla
