– YAKUP DİKER
*
zeynep olmaya gidiyorum dedi ve gitti
kaburgalarım kırılmış gibi oldu gitti
sen yine de bu yazıya bir yerde denk gelirsen okuma
üşüme ve gözlerini al tüm denizlerden
bir fırtına geçecek daha içimizden
bir fırtına daha bu bir nevi başlangıç
her yer sığ sonra her şey başlangıç
hayat fazladan bir sonlu
sessizliği dinlemiştik o limanda kuşlar bize aitti
gökyüzü olmaktan geliyordu, sular keskindi.
bir yerlerde o çocukluğuna rast gelirsen uzun kalma
yetişkin olmadan kazançlı çıkmanın bakiyesi var
ağır bir ödemesi zamanın birinde
erik ağaçları kışın ekşi olur ve yalnız
ellerimden tut, avuç içlerimden
anneler öyle yapar çünkü anneler Allah gibi yaşama dahil
Allah yaşamın ötesine de dahil devlet de öyle biraz
ne de çok yaşıyoruz haklı haksız
ihtimaller karanlık gibi çöküyor üzerimize
ah’ lara teslim olacak bir yaştayız sanırım
depremler, virüsler, insan hezimeti sonra
sen yine de kordon bağımdan tutar gibi tut beni
hisli bir kentteyiz ve dünya çok kaygılı
