*MEHMET GÖZÜKARA
*
Hüzün dağ başında göçebe bulut,
Dumanı tüketir közü tüketir.
Saçlarını acı sazak savurur,
Her kaçamak bakış gözü tüketir.
*
Yüreği kanatan acı bir çığlık,
İnsanı bu ince sızı tüketir.
Kedere boyanır hoyrat türküler,
Eriyen tezene sazı tüketir.
*
Dudaklarda donan buruk tebessüm,
Gelini tüketir kızı tüketir.
Karabulut çöker bakışlarına,
Çöreklenen acı yüzü tüketir.
*
Boşluğa açılan kapı pencere,
Biberi tüketir tuzu tüketir.
Duvarı nem insanı gam öldürür,
Hisseden yüreği sızı tüketir.
*
Takvimi kemiren akrep yelkovan,
Baharı tüketir yazı tüketir.
Mülteci bakışlı anne yüzünde,
Çaresiz suskunluk bizi tüketir.
*
Hüzün kaşıdıkça kanayan yara,
Damlayan her damla özü tüketir.
Kınalı her kuzu Gözükara’dır,
Toprağa düşenler sözü tüketir.
*
