*Oğuz Kayıran
*
ve bugün sanılarınızın buğusu ile, örülü küf
duruyor orada, yazgı!. Esen kuyu içi: uğultu!
derin bir inilti, içinde ne çöl dışarı, ne akıntı
küçük ayrımlar içinde, gizli bir yol kendine..
*
neden hala bizar biraz yukarıdaki tepedeyim
şimdi sönmek üzere, yıkık ahşap pencerenin
zamana gömülü, bakan gözlerinin içindeyim
*
bağlılık içinde kendini bırakan her kayıp atlı
eğri bölmeler içine tükenmek üzere bir koza
gibi değil, çürüyen otlar arasından akın akın
*
sonra olduğu sanılan oyuk zamanlar, yıkılan
bir balta ile saydam mağaradan, gel aşağıya
Nice nal sesleri!..ah! Ölümün kulübesi için
çekilip giderken bir, hafızada kıvrılır patika
*
uyku, çekilir kendi içinde: duman! ve huzur
kenger otları, geçip gitsin mi, serin bir arzu
ve tahta zeminde, kapalıhayal! yok çürüme
*
yiten yas!.yaz sonrası kızıl yapraklar içinde
levha yok orada, yazıt sonradan bile yokluk
ve pişirin ruhumu, altta zemin, kül ve etim!.
*
3 Ekim 2019/Beylikdüzü
