Selim ERDOĞAN
*
Beyaz hüzün sol göğsümde mutlu yuva yapıyor
Eski köy evlerinde akan toprak dam gibi
Düşünce sisli vadi, bir nehirdir akıyor
Anlayışlar güneşi batıran akşam gibi
…
İnsan kâh samanyolu kâh bir seyyar gezegen
Ya içinde her şeyin ya uzaktan seyreden
Kimisi zihin taşır kimi kalp kimi beden
Kimi dört başı mamur secde ve kıyam gibi
…
Hep muallak kalmıştır hayra yorulan rüya
Yakın bir şey yaşansa ondan olmuştur güya
Zannetmek ve fark etmek üzerinedir dünya
Birisi peşin hüküm biri nettir cam gibi
..
Çok yerde mutluluğun cehalettir kaynağı
Bilmekse yüklenmektir omuzlara bir dağı
Çilelerle geçilen son gediğin şafağı
Ha attı ha atıyor, kutlu serencam gibi
