el değmemiş meryem’in doğurması
yüzün senin
çorakların hafızasını kendine çeken ırmak
gölde yanarak kayık gibi yüzen şamdan
ilk tüylerini giyinmiş güvercinleri çağıran bayram yeri
yüzün senin
korukları olgunlaştıran bağlar
kaybolan gemilere martıların yol gösterdiği liman
yüzün senin
ah yüzün senin
yokluğu kapı altlarından sızıyor
öldürecek beni yüzün senin
*
KAZIM GÖK
