*
Aşk üzere oldu ezelden beri
Bir ana bir baba, eşten ibaret.
Aslı topraktandır, üstünde deri
İki kol bir gövde, baştan ibaret.
*
Kafeste müebbet, esrarlı aklı,
Çilesiz vuslata gönlü yasaklı,
Sağalmaz yarası, içinde saklı,
Yüzünün güleci, dıştan ibaret.
*
Ömrüne sığdırdı bin türlü rengi,
Zerrede seyretti görklü ahengi,
Uykuyla biterdi hayatla cengi,
Kursakta hevesi düşten ibaret.
*
Atla it izini soktu işine,
Gündüz dolunayı taktı dişine,
Önünde gölgesi düştü peşine,
Ruhunun şulesi loştan ibaret.
*
Bağ bahçe dolaşır, bahçıvan değil,
Saatle cenk eder, yelkovan değil,
Meydan okur ama pehlivan değil,
Hayatla güreşi tuştan ibaret.
*
Dilinde zemheri ah-u amanı,
Başına yağdırdı karla boranı,
Akrebin sırtında yorgun zamanı,
Bir bahar bir de güz, kıştan ibaret.
*
Karınca yükünü sırtına vurdu,
Ekini harmanda yaktı kavurdu,
Bir kırık çanaktı, sattı savurdu;
Düşe kalka ömrü koştan ibaret.
*
Yırtık heybesine cefa doldurdu,
Bazen çiçek açtı bazen soldurdu,
Yıllarca kendini arayıp durdu,
Gördü ki bu dünya boştan ibaret.
*
HAKAN İLHAN
