– ZEYNEP ŞİMŞEK
*
I.
suya tenezzül etmez çöl
aç kalır güç kalır bin dereceyle kavrulur
Şems’e gönül koymaz yine de
kendi gövdesini yakar karnını kumla doyurur
II.
… giderken gözlerimden öptü
bizde gözlerinden öpmek Allah’a emanet etmekti
bir daha görebilme ihtimali ile ölebilmekti
III.
yaratıyor Yaradan
her asra kuşların dilinden anlayan bir Süleyman
IV.
duayı şafak vaktinde yapmalı
öyle olur olmaz zamanlarda kuşlar bizi dinlemez
V.
gözümü toprak doyuracak biliyorum
ama sen yeter ki gel ben aç kalayım
VI.
benimle ilgili hayallerini ıssız bir yere bırak ve dön
bir daha aklına gelirsem namerdim
VII.
geceyi çekiştirme sevgilim
gün boyu üstlendiğim hüzünler açıkta kalıyor
