susmaya gittim günün birinde
tuttum toprağı fark yarattım ellerimle
nasıl da muhteşem bir şey dilde çıkan nasır
yüzüme bir seğirme gelir
ne gelirse insanın yüzüne çok sevmekten
bir rüya buldum bir ağacın dalında
sıktım gülüşümü fark yarattım apak
kibele doğdu her kadından bir
sonra ertesi kadınlar
huzur soydum her meyveye
yakından bakarken
çocuklarla kumdan
blöf yaptım kendime
kazandım bin tane mim
düş gücümle oynadığın bir oyunda
içime saklandın
toprak çınladı zambak gerildi
kustuğun imdatlardan farksız
fark yarattım zamanın dışında
zaman ayarlı soykırımlar
canım hiç mutluluk çekmiyordu
bir gözümü çektim eski yerinden
gözlerimdeydi çok’tan büyük nicelikler
fark yarattım karıncaları sakinleştirerek
kalp gözüyle görüyordu kuantumu
aşk gözüm
sözcükler deliniyordu sıvı halde ses ses
min külli şeyin kadir
*
SALİH SEZEN
