*Ali Şahin
*
çad’lı çoban sözü
kaşları çatık dudağı çatlak
çad’lı bir çobanım
iki omzumda iki kutbun ağırlığı
ezik yüreğimde kızıl kıyamet sahralar
taşıyorum
saçlarım fırtına artığı kum taneleri
bulutsuz, nemsiz, susuz ve karanlık
bir çile yaşıyorum
çölde
yıldızlı bir bakış gibi gece
namludan fırlayan bir çiçeğe düşüyor
ay gönül burcuna meyyalken
sunuyor parlaklığını hasır pencerelere
kristal camlarda sesleri kısık cenkler
hayalet evler kesiyor
elmaslaşmış ruhuyla
hayal kuruyorum sınırlı
çok yıldızlı bir yeryüzü masalında
can kaynağı bir kuyunun aksini
ıslıyorum
çatlak dudaklarım gibi yanık bağrımda
esatirler sıcak bir nefes üflüyor
yerin şah damarına
epesmer kavruk tenimde umut
bir diken gibi saplanmış
nice canlar yanmada göğün altında
tozdan ve ve sıcaktan artakalan
İbrahimi bir sofrada deve sütü aşım
yüzümdeki gülücüğü
yüreğimdeki inancı ve sevgiyi
toprağındaki emaneti saklıyorum
teni beyaz vicdanı kara kurtlardan
çad’lı çatık kaş
dudağı çatlak bir çobanım
ustamdan öğrendim taşa çentik atmayı
bir bakıma
tüm yaşamlar benim hikâyem
kara gözlerimizden vurdu ay bizi
çatlattı göğsümüzün mahşerini
ve kum tanelerini
ben afrikalı bir çobanım
yüreğimde sahralar taşıyorum
