Ali İhsan Kekeç
*
Alca morca rengin vermiş Yaradan
Nisan yağmuruyla yur çiçekleri
Gez dolaş kasveti kaldır aradan
Gönül yarasına sür çiçekleri
Çiğ düşer de yapracığı ıslanır
Rüzgâr eser hal diliyle seslenir
Allı pullu duvaklanır süslenir
Taze gelin olur kır çiçekleri
Çiçeklerden ilham alır sazımız
Güzelleşir yabanımız yazımız
Gelinlik kızımız delikanlımız
Toplayıp göğsüne kor çiçekleri
Zaman ersin kar çarası çekilsin
Coşkun sular yatağına dökülsün
Göçler katar olup yurda çıkılsın
Yayla yamacında gör çiçekleri
Yola çıkacağım tan ağarmadan
Salığım al bekle allı turnadan
Kuşlar çekilmeden gölge vurmadan
Saçma, saç bağınla sar çiçekleri
Ben bilirim çiçeklerin dilinden
Bülbül derde düşer bir gül elinden
Dağ başlarından inmez kardelen
Kar kalkmadan açar kar çiçekleri.
Sümbüller boynunu büker saklanır
Papatyalar suda yunur paklanır
Gözler yolda hasret ile beklenir
Topla sevgiliye ver çiçekleri
Sarı sümbül salkım olur saçılır
İğde kokusu uzaklardan seçilir
Gelincikler al al olur açılır
İlle de menevşenin mor çiçekleri.
Gölgesinde börtü böcek otursun
Kelebekler kanadında uyusun
Belki de derdine derman bulursun
Birer birer devşir der çiçekleri.
Bademler son cemre düşmeden açar
Keşke zaman dursa, bitmese bahar
Bin bir çeşit kokusu var rengi var
Bir bir tarif etmek zor çiçekleri.
Dağda lale has bahçede gül olur
Arıların peteğine bal olur
Sevgilinin saçlarına tel olur
Bir de sevdalıya sor çiçekleri.
Erken açma çiğdem seni yolarım
Nevruza nergize bakar dalarım
Karanfili gözyaşımla sularım
Güler gözlerime nar çiçekleri
Renkler cümbüş eyler kırlar şenlenir
Gözelerde domur domur canlanır
Yaza doğru meyve olur benlenir
Seyretmeden geçme dur çiçekleri.
