bu acıyı anlatmak nasıl mümkün
ilmek ilmek hüzün akıyor gözlerimden
bir uzun gecedir bitmek bilmez
içim lime lime eziliyor bugün
korkuyorum sabahlar olmasın
bir kötü haber kulağıma ilişmesin
ah bu sessiz çığlık son haykırışları yüreğimin
kırlangıç çığlığına büründü yer yüzü
delik deşik uçurum yürekler
yollarda sessiz kıyamet
terk edilmiş umutlar
gidenler kalanlar acı ayrılık
çırılçıplak ruh soyundu duygulardan
uzuvlar kangren hissiz
dehlizlerde debelenir insanlık
sana ne oldu saat de geçmek bilmezsin
yığıldı insan eti üst üste
yetmedi yardım sen bu acıyı bilmezsin
doğru ya sen de durmuştun
tüm saatler durmuştu
zamansız bir yok oluştu bu
zamana karşı zamanla yan yana
geçip bitmeyen ıstıraptı bu
saatler günler aylar geçti
biz aynı günde aynı saatte
bir gemi içinde düş düş içinde
hâlâ sallanıyoruz
anlayamazsınız
*
AYŞE ARSLAN
