*Sevim AÇIKBAŞ
*
Bu aralar kalemin dilinden düşmüyorsun
seni anlatan her cümle gönül koymuş sana
Gizlisin
adın yazmıyor ama hep tanıyorum seni
şimdi martın öylesine bir gecesinde
terk edilmiş bir kadının
çaresiz sokaklarından yazıyorum
öyle çaresiz bir sokak ki
“elimi sallasam yokluğun “
Nereye gittiğini sorsam
bütün çıkmaz sokakları gösterirsin
Şiir sayfalarının arasında sakladım seni
yalnız benim anladığım kadar
yalnız senin hissettiğin
ve bizim umudu vurduğumuz gibi
Ellerinde bir güvercin narinliği
öyle hassas, öylesine kırılgan
gözlerin dağlardan pencere
önünde deniz seyre dalmış
çaresiz ruhumun halini almış
kuşlar bir şeyler anlatıyor
gözlerin onları da bana salmış
