– RIDVAN YILDIZ
*
kuş sürüsü kanatlarını bağlamış göklere
yapraklar yaşlanıyor mevsim değiştikçe
turnalar bir göç borçlu gurbet yolcularına
yüzünün sabahında güneş doğuyor
bir uçurumun kenarında papatya
azalarak çokluğu öğreniyor
tedirginliğim yasaklardan doğma
kaygıdan bir davul çalıyor beynimde
sular daha bir kalabalıktır
uykusuzluğun açık yarasında günün ilk ışığı
haberini aldım sevdanın mektuplarında
yoldaşlar bize bakar emek dolu yüzümüze
gece uzun bir şiir toplamı
etrafı aşklarla süslü
ay ışığı yorgun düşmüş
kendini yenilemekten
insanın aklını oyuyor tercihler silsilesi
tembelliğe çekmiş son nefesini
narın renginde mühürlü yüzün
baktıkça çoğalıyor yılları öğüten zaman
sesinde harflerin çığlığı
geçmişi bugüne sığdırmak için
biz çocukken biçilmemiş kırlardık
şimdi savrulduk kalabalık şehirlere
bir ömür geçer mi böyle
tut elimden gökkuşağına dalıp gidelim
