– ÖZNUR BALABAN
*
ben
seni bekledim
orada bir yerdeydin
biliyordum
mutluluğumun mutsuzluğa
umudumun hüsrana döneceğini bildiğim gibi
her ne olduysa bir gün
maskelerin atılıp olup biten her şeyin
aslında koskoca ve bomboş bir avuntu
başkalarını değil
kendimizi kandırdığımız
bir illüzyon olduğu gerçeğiyle
yüzleşeceğimizi bildiğim gibi
orada bir yerdeydin
incinmiş kırılmış
ama ümitli
ve benim gibi ayakta
yapmak istediklerine
yapabildiklerine tutunan
yapamadıklarını
daha güzel bir güne erteleyen
çünkü olacaktı
biliyorum
orada bir yerdeydin
beklemekten vazgeçmeyen
ben
seni bekledim
seni aradım
o sendin
rüyalarımda
içine katasıya sarılan
elleri titreyerek ağaran saçlarımı okşayan
hançer zülüflerimi sinesinde dalgalandıran
sımsıkı dokunmak için yanakları yanaklarımı arayan
o sendin
çağrılarımın sahibi
bekleyişlerime ilmek ilmek dokuduğum
dönüp dönüp sil baştan okuduğum
şiirlerimin tek gerçeği
biliyordum gelecektin
bir mucize bir müjde gibi
bir prens
bir seyyah bir kaptan
bir aslan kanadı kırık bir şahin gibi
kararan bahtıma güneş
şifa bekleyen gözlerime nur
çileli başıma taç olacaktın
biliyorum sevgilim gelecektin
