seviyor sevmiyor ile bilinen
papatyalardan bir bardak bitki çayı
sakinlik verir yoğun ve yorguna
rutini bozmayan dünyaya
alışan ruha ne demeli!
benzerdi göksuyu ile yersuyu
tufandan önce
ne o gök var artık ne o yer
su arıyor susayan dudakları
demirlenecek limanı kaybetti mutluluk
insan ab-ı hayatı
düşmüyor samiri içimizden
alışmak yakamızdan
içimizden kemiriyor inanmak arzumuzu
gerisin geri dönüyor kurtarılmışlar
karanlığa boğuyor dünyayı
musa, çok uzaklaşmış olmalı!
ruhundan üfle yeniden modern adem’e
üç yüz yıllık toz silkelensin
kalplerin siyahından
kemanı çalan virtüöz
yeniden ayaklansın
kızılca kıyamet kopsun alkışlar
unutulan bu tınılara aşina herkes
adalet kalkıyor düştüğü yerden
*
MEHMET ALİ TEK
