–
her gönül kaba, her yürek sahte.
bunca divane gezer elbette.
yemin tutulmaz, kıymet yok ahde;
kendi sinene yaslan da ah de!
–
insan değişti, devir de keza…
hoyrat eliyle kesilir ceza.
masumun deme tüner başına,
lokmana vurur çöker aşına.
–
asra dargınım, dosta küskünüm.
suçluysa dünüm ziyandır günüm.
selam sabah yok, ziyaret asla…
her şey kıyasla akılla usla.
–
dünyada kaos, insanda cinnet
hastalık gibi bulaşmış hiddet.
gözler perdeli, vicdanlar çürük;
insaf sürgünde merhamet cücük.
–
başlar dengesiz, fikir rotasız.
herkes kendini görür hatasız.
iyilik nedir, hayır nerede?
sahipsiz sabi ölü derede.
–
ah çılgın nefsim, zavallı ruhum!
içimde büyür koskoca ahım.
bir el uzansa yardıma dair,
iyi gizlenmiş kötülük zahir.
–
merdiven kırık ayak dolaşır,
bedenim naçar uzvu dalaşır.
hayat çaresiz, yaşam ki ucuz.
yollar dikenli, dargın kılavuz.
*
FAİK KUMRU
