*Ahmet Süreyya DURNA
*
Hani, diyor ya şair;
“Ne kervan kaldı, ne at…”
Heyhat!..
Ne aranılan huzur,
Ne de ağızlarda tat,
Heyhat!..
Hani her mahallede,
Sözü dinlenilen zat?
Heyhat!..
Ahlȃksızlık çoğaldı,
Belki yüz, belki bin kat;
Heyhat!..
Herkes beleşten yana,
Parolaysa “Yan gel yat”,
Heyhat!..
Solgun, silik, belirsiz,
Renkler bütünüyle mat;
Heyhat!..
Öksüz eski istasyon,
Mahzun makas ile hat;
Heyhat!..
