– M. NİHAT MALKOÇ
*
Bağban göçüverir, bağ talan olur.
Yürekte yaralar açar seneler.
Dünkü hakikatler hep yalan olur,
Dört nala koşarak kaçar seneler.
*
Muradın olsa da eremezsin ki
Aşk bağından güller deremezsin ki
Güzel günler varmış, göremezsin ki
Gözümüzden yaşlar saçar seneler.
*
Koparken takvimin son yaprakları…
Saymak pek müşküldür düşen akları
Ruhlarımız özler ak toprakları,
Sessiz bir ağıttır nâçâr seneler.
*
Zemheriden çıkıp varsan da yaza,
Mükâfat dedikçe görürsün ceza.
Yolunuzu keser kader ve kaza,
Farkına varmadan geçer seneler.
*
Huzuru arayıp Hakk’a niyazda,
Ne düşler kurarsın baharda, yazda.
Teselli bulursun kemanda, sazda
Masumları kurban seçer seneler.
*
Geri dönmeyecek giden trenler,
Şimdi kederdedir sefa sürenler.
Gör ki ne hâldedir Hakk’a erenler?
Ömür pınarından içer seneler.
*
Kopar sazın teli, ezgiler susar.
Sükût dile gelir, hayaller pusar.
Mâzi yorgan döşek, ne varsa kusar
Anılarımızı biçer seneler.
*
Dünler gözümüzden gitmiyor gayri,
Hasretin sızısı bitmiyor gayri.
Teselli eylemek yetmiyor gayri,
Uzak diyarlara göçer seneler.
*
An gelir değişir renk, ahenk, biçim
O zaman anlarsın dünyada hiçim.
Kim bilir kaç nefes, ömür bir içim
Sonludan sonsuza uçar seneler.
