SIRRI DÖKÜLEN AYNA 

İçimde içli bir ses adın söyler, 

Ateşin ormanı yakışı gibi.

Kuşların kentinden gözlerin geçer, 

Dönüp de ardına bakışı gibi.

*

Bağbanın elinde kırılgan çiçek

Toprağa dokunsa hasret bitecek.

Kızıl rengi suya düştü düşecek

Bir çocuğun boyun büküşü gibi.

*

Ayağıma hüzün dolandı önce

Avlundan acıyla sessiz geçince. 

Dedim, belki böyle sağalır gece. 

Esrarlı imgeler çöküşü gibi.

*

Bu soylu kavganın kazananı kim?

Dilimdeki mühür ah dilim dilim.

Adını siliyor şimdi ellerim,

Aynanın sırrını döküşü gibi.

*

NAZLI KAYA DEVECİ

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram