– MUHAMMET BARAN ASLAN
*
duvarımda asılı şu ölü palto
kabuk değiştirme mevsiminden kalma
sonsuzluğa uzanan kır çiçekleri
döküleyazmış kör avuçlara
*
kaç ruh yükseldi göğün haddine
kaç kanat çırpıldı sonlu uçurumlarda
devir daim eden yaşama dilekleri
belli ki gömülmeli ta magmanın altına
*
çocuk saçlarında drama oynanırken
iştahtan kesilir yaklaşsa da ütopya
ard arda merdivenler yırtarken ufukları
tarih mazi olmalı köhne nazi kampında
*
bıçaklar yerlerini camlara bırakmalı
gözleri doldurmalı ayna aksinde ayna
asırlar ayaklara prangalar vururken
bizler dirilmeliyiz soluksuz yarınlara
