geceleri oturuyorum
rüzgarlar ve sessizlik arasında
ağaçlar ve çığlıklar
gölgeler ve yağmurlar
ben uçuşla dolu bir kelebeğim
uçuş
buruşuk kanatlarıyla
ıslak ve boş anılarla
ama biliyorum
derinlerde, karanlıkta ve fırtınalarda bile
umutlu kalmalıyım
umutlu…
–
SOPHİA JAMALİ SOUFİ
*
YALNIZLIK
–
yüzümde gülümseme yok
gözlerime ışık gelmiyor
gecenin bir köşesinde hüzünlü
sessizliğimi tek başıma söylüyorum
ah lanetli sonbahar
kimse beni hatırlamıyor…
*
SOPHİA JAMALİ SOUFİ
*
HAYATTA KALAN
–
güller soldu
çatılar çöktü
sokaklar çıkmaza girdi
kelebekler battı ölümün kozasına
artık cennet yok
güneş yok
gülümseme yok
bir mum getir
gözlerini kapat
benimle mezarlığa gel
ben hayatta kalan son kişiyim…
*
SOPHİA JAMALİ SOUFİ
