–
Nereye çıkarır beni bu yollar,
Aklıma sözümün geçmediği an?
Bir kaçış kendimden kendime kadar?
Feleğin önüne katıp savuran
Gönlüm bile bana olmuş sitemkâr.
Nereye çıkarır beni bu yollar?
–
Adımlarım beni başa sarıyor,
Yetiştim sandığım yer çıkmaz sokak.
Sevda kâsesinde hüzne karıyor,
Umut mu dediniz; pısırık, korkak!
Çığlığım susarak arşa varıyor,
Adımlarım beni başa sarıyor.
–
Başımı yaslayıp hatıralara
Yol boyu damlalar yarıştı benle.
Renklerin içinden hep karalara
Bürünen yüreğim ayrıştı benle.
Oysa tuz basmıştım o yaralara,
Başımı yaslayıp hatıralara.
–
Hayalin de benle yollara düştü,
Ara ara tutup avuttu biraz.
Belki gördüğümüz sadece düş’tü,
Olsun damlaları kuruttu biraz.
Yanağa ilişen taze gülüştü,
Hayalin de benle yollara düştü.
*
SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
‘Bu’ kaçış kendimden kendime ‘akar’