masmavi umutlardı
geceyi zarifçe bölen
uçsuz gizemli boşlukta
sanki sözleşmiş gibi
yitik hüzünlerde an
giden darmadağın
hiç gelmeyen
hep beklenen..
ve hayat
siyah ve mahzun
sürecek belki
andan sonra
bundan böyle
bilinmez…
bir sarı çiçek
filizlenecek belki
yalnızca dalında
bir küçük umut…
gökyüzü bulutlar
hüzünle dolacak
ve umut yağmurlarla
inecek kalbine
damla damla…
yine de beklenecek
gidip de gelmeyen
ruhunda bir yara
yıllardır geçmeyen…
–
NİMET ÖNDER
