İNSANLIĞIN GEREĞİ

Kasılman boşadır, varlığın boşa!

Adamlık nefisten tavizle olur.

Yaratan görmez mi sanırsın hâşâ!

Giderken yanında yaptığın kalır.

*

Vurarak kırarak menzil alınmaz,

Bir gönül fetheden bir dünya kurar,

Aşığın kalbinde garez bulunmaz,

Dikene katlanan gülünü arar.

*

Gönül Kâbe imiş arif dilinde,

Düşman olsa kırma kırılsan bile,

Açık arar herkes cehlin yılında,

Ağzına sahip ol düşmeden dile.

*

Allah ne der olsun işinde ölçü,

Kul ne derse desin takılmayasın,

Kuran Hak kelamı peygamber elçi,

İpini bırakıp yıkılmayasın.

*

Makam yükseldikçe gönül alçalır,

Yaratana hürmet sev sevdiğini,

İyiler yol alır, kötü ah alır;

Översen aleyhte öv övdüğünü.

*

Bir adım gelene üç adım yaklaş,

Gelmeyene küsme, yine de dene!

Hasetten, fesattan derhal uzaklaş.

Gıybete âşıktır düşükse çene.

*

Öyle ya da böyle akıbet ölüm,

Rahmet dileyecek dostların olsun.

Harama uzansa kırılsın elim,

Bir nefis değil mi solarsa solsun.

*

Kötü söz ehlinin, sabır eylersen

Dizgini verme ha göze ve cebe!

Sonu idam olsun doğru söylersen

Bilesin her nefes sorguya gebe.

*

İnsan bu boş olmaz iyilik ara,

Kaç kapısı varsa tek tek çalmalı,

Kin bulutu sarmış bu çağ kap kara,

Bir ışık yakacak insan olmalı.

*

Sözümden korkarım yanıltmaya Hak,

Duruşunda gören ibret almalı.

Kalender kalkışta olmalı apak

İyiler içinde adın kalmalı

*

HAŞİM KALENDER

HAŞİM KALENDER