KEŞKE

*SEVİM AÇIKBAŞ

*

yüreğime yüklediğin bu kaçıncı hasret

seni yazdığım kalemin kırılması kaçıncı.

kalemim bana açıyor gibi her yazışımda seni

bağırıp duruyor satırlar boyu uykusuz bu şehirde

düşünsene; küçük çocukların mendil yerine sen şiirlerimi sattıklarını.

biliyor musun nefret ediyorum satır aralarından

nefret ediyorum uyaklardan

çünkü başından sonuna kadar sana batmışım

parmak uçlarımda yokluğunun katlı izleri

omzunda bitmeyen özlemin, boynumda ölüm fermanı

koynumda sana haykırdığım dualar.

onlarca mısra arasına binlerce sensizliği sığdırdım

sığmadın taşıverdin

ne kadar da zor akşamlarda seni sevmek

keşke hiç sevmeseydim seni

Ferhat’ını bekleyen Şirin misali

gözlerim yollarda beklemeseydim

keskeler yuttum şiirler dolusu.

boğazımda düğümlenir yokluğun

uykularımı bölüyor gülüşlerinin tık takları

biliyor musun hiçbir coğrafyaya

sığdıramadım seni

çünkü belli olmaz haritalar üzerinde sınırların hudutların.

sen, sığabilir misin ki şimdi tozlu kelimelerime?

sığamazsın

bendeki sen kadar ahenk sağlayamaz hiçbir vezinde

sana gelen yollarım keskin hayal kırıklıkları.

sen okuduğum her şiirde

rastladığım en güzel cümlesin.

sen benim kabul olmayan duam

çaresizlik deryasında alaboram

şimdilerde dilimin ucunda feryadımsın

keşke hiç inanmasaydım sana

keşke…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram