
ufuktan ufuka
yaralar daha da belirginleşiyor
nasıl çığlık atabiliyorsun?
buna nasıl dayanabilirim?
parçaparça
vücudumun her zerresi
senin adını haykırıyor
gece yarısı
bakışlarım senin gölgeni takip ediyor
sonunda
gözlerin beni benden aldı
ama dünyanın hiçbir yerinde beni bekleyen birinin olduğunu sanmıyorum …
***
SEMPTOM
dudakların
Bir öpücüğün sıcaklığı gizlidir
Kucaklaman sessiz bir ateş
Rüyaların ateşine sarılmışım
Parmaklarının fısıltısı akıyor
Hayal gücünün ve hançerin çıplaklığı üzerine
gözkapaklarımı kapatıyorum
Keşke boş olsaydım
Bahardan boş
Yoldan boş
Beklemekten boş
Her şeyden ve herkesten boş
ama gözlerin
Binlerce ayna ve pasajda tekrarlanıyor
tekrarlanır
tekrarlama…
*
SOPHIA JAMALI SOUFI
