ey filistin,
ey ümmetin kanadı kırık kırlangıcı,
ey islam’ın kimsesiz yetimi!
imalar çağında iman yiğidi
bizde ebabillerin
yüreğinden yok
ağzımız dolu taş
putlardan kalma
incire yemin olsun ki
zeytinleri kurban verdik zakkuma…
ey filistin sen varsın ya!
and olsun ki dağları
ve denizleri Yaradan’a!
sen dağ gibi dururken
koca bir ümmet yok olduk
ufala ufala…
şehirler yıkılır,
kâbe bile yeniden edilir inşa!
oysa bizim kıblemiz yıkık
kalbimiz sağırdı, görmedik
hangi yana dönsek
yüz çevirdik Allah’a…
o Allah ki vaadinden dönmez
and olsun ki ateş ve suya
ah olup üstümüze yağacak gökyüzü
işaret parmakları hatırına
göğe yükselen çocukların
ve şehitlerin dirilirken
gülümseyen yüzü
toprak bile şikâyetçi olacak bizden
keşke taş etseydi Allah bizi…
…
masum ve mazlum değiliz
mahzun ve mahcubuz anla
cennet güzel olduğu kadar sana
iyi ki var cehennem ya olmasa!
korkarım ki Allah var filistin
korkma Allah var filistin korkma!
*
– YAREN KAYIP
