–SEBAHATTİN KARADAŞ
*
İlmin aynasında baktım resmime,
Yokmuş dostum bildim kendimi usta!
Aklım, kalbim, gözüm, gönlüme göre;
Görmedim hüsranda dengimi usta!
*
Dağlar aynı dağlar, dere bulanık.
Konak zalim, elde sineler yanık.
İnsan gafil, yeşil yaprakta panik;
Bilse haktır asıl rengini usta!
*
Kendimle gönlümde cenge tutuştum,
Kılıçsız kalkansız meydana koştum,
Rakip hile yaptı güreşte tuştum;
Kazandım kör nefsin cengini usta!
*
Hakkakul’um gönül sılaya koşar,
Özledikçe dostu engeller aşar,
Anlamlı şiirle kalbim çok yaşar;
Yok ki boşaltayım hıncımı usta!
