MAHZUNİ ŞERİF’E

 – RAMAZAN DEMİRTAŞ

*

Berçenek’ten çıktı yola,

Durdu Mahzuni Mahzuni.

Halkı ile hep kol kola,

Girdi Mahzuni Mahzuni.

*

Çeşmi siyahı ıslandı,

Dumanlı dağa yaslandı,

Döşünü dövüp uslandı,

Vurdu Mahzuni Mahzuni.

*

Kırk yıl sonrasını gördü,

Çileli bir hayat sürdü,

Hep zulüme karşı durdu,

Yerdi Mahzuni Mahzuni.

*

Sevgide aradı dini,

Yıktı dünyanın bendini,

Ülkesi için kendini,

Yordu Mahzuni Mahzuni.

*

Eserdi Maraş’ın yeli,

Nerde, dedi Ala Deli.

Piri Hacı Bektaş Veli,

Erdi Mahzuni Mahzuni.

*

Ünü dünyaya sığmadı,

Para altın pul yığmadı,

Korkmadı boyun eğmedi,

Hürdü Mahzuni Mahzuni.

*

Hurman çayı ters akmadı,

Selim’e kızlar bakmadı,

Domdom kurşunu sıkmadı,

Yârdı Mahzuni Mahzuni.

*

Zevzekle kimi taşlayıp

Abur cuburu haşlayıp

Kuru soğanla kışlayıp

Yerdi Mahzuni Mahzuni.

*

İnce bir kar yağar daha

Afsin’de kaldı Yemliha

Aha Memmet emmi deha

Derdi Mahzuni Mahzuni.

*

Keyfo Ağa gelip gitmez

Cafer’in ocağı tütmez

Gariban’ın gücü yetmez

Birdi Mahzuni Mahzuni.

MAHZUNİ ŞERİF’E” için bir yorum

  1. Hatır gönül ozamanmış bilmedim
    Hep ağladım ömür boyu gülmedim
    iyileri ben gönlümden silmedim
    Deli dolu çağlarımız geri dön…LORŞUNİ.
    ÇAĞDAŞIMA SELAM OLSUN.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram