ÖNCE

– AYFER YILDIZ

*

Korkular canlandı, düşlerim öldü.

Zerreyi görmüşüm dolmadan önce.

Ayağımı kesen taşlarım gül’dü,

Selamet sabrımdan yılmadan önce.

*

Sorarım kendime, neler oluyor?

Titreyen cevabım aynı geliyor,

Zamansız ölmüşüm bilen biliyor;

Yorulan kalbimi delmeden önce.

*

Toplandı dertlerim demedim dağıl,

Dermansız kalışım sıradan değil,

Saklanma ey kalbim önümde eğil;

Kaybettim olanı kalmadan önce.

*

Hakkın divanında namert dermedim,

Büyüktür Yaradan hesap sormadım.

Ekseri incindim geri kırmadım,

Yeşildi renklerim solmadan önce.

*

Ahlanıp inleyip içe kanardım,

Bazen yükselirdim, bazen sönerdim.

Dünyanın sahibi beni sanırdım,

Fani olduğumu bilmeden önce.

*

Hayatın özeti birkaç kelime,

Kâğıdı kalemi aldım elime,

İntikam destanı yazdım zalime;

Oturup ağladım gülmeden önce.

*

Kara haberciye dahi güvendim,

Bir umut diyerek boşa avundum,

Bardaklar taştı da dostu savundum;

Gönül defterimden silmeden önce.

*

Azrail duyurur ruhun sesini,

Bir lokma canların son hissesini,

Yıldız’dan da ister acep nesini;

Ecelimi gördüm ölmeden önce.

 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram