SONSUZLUK

 – TURGAY ÇİTÇİ

*

tuvalde yarım kalan bir resim
eylülün acısı sarmış renkleri
sarının aşkıdır

sürüklenen yaprakta

zamanın tükenişi
her fırça darbesinde

beliren yalnızlığın izi

eylül geldi mi bakıra çalar toprak
örter üzerine örtüsünü

ışıkları söndürür
bir giz gibi sessizliğe bürünür

oysa kavrulur

bir ışık hüzmesinden
boşluğa düşen

sonsuzluğun kapısından
geride sert rüzgarlar

yarım kalan bir aşk yazdan

yapraksız bir ağaç gibi
çırılçıplak Van Gogh sarısıyla sevişir
eylül geldi mi bir hüzün çöker
gider uzaklara yüreğini bırakanlar
yağmurlar yıkar geçmişini
bağ bozumu zamanında

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Facebook
Twitter
YouTube
Instagram