– MEHMET ŞİRİN AYDEMİR
*
evrildi evren
göz yağmurlarına yakalandık
güz yağmurlarından kaçarken
şimdi alev alev içimizin
ormanları
elinden bir ağulu çıbanın
tersine mi geldik ne
ensemizde sillesi eksik olmayan
sadist dünyanın H
bacada is dağlarda sis olağan da
şukapısı soğuk sürgülü temmuzda
hapis de neyin nesi tanrım
oysa billur ırmaklarından içince hayatın
şarabi güller açacaktık
mahmurluğu geçmeden
serhatında şafağın
çavlanlarında arınacaktık arlanacaktık
orantısız sürüldük namlusuna
malum meçhul vebanın
imha ettik imha olduk
ihmal ettiğimizden belki
buyruğunu hüda’nın