Hayat derya’sında delik sal ile
Dalga’yla karaya vurdum kaç kere
Issız bir ada’da vuslatım vardı
Onun için kendim yordum kaç kere
*
Hiç sormayın benim gibi cahile
Bütün ömrüm geçti bin bir ah ile
Bazen yorgun düşüp çıktım sahile
Kum ile kaleler ördüm kaç kere
*
Ateş’lere yandım,düştüm kor’lara
Hasret kaldım dağ başında kar’lara
Gözleri gözümde,özü körlere
Yitirdiğim yolu sordum kaç kere
*
Derman dedim tabiplerden savuldum
Sevgi dedim hakaretle dövüldüm
Sevda dedim kapısından kovuldum
Umutla kapıya vardım kaç kere
*
Hadi ordan dedi itti döşümden
Def eyledi defalarca başından
Hiç yılmadım öfkesinden taşından
O kapıdan gene girdim kaç kere
*
Ben yolumda ne eylendim,ne durdum
Yüreğimde sevdam,vuslatım derdim
Bana viran oldu mekanım yurdum
Bir’di bin’e döndü derdim kaç kere
*
Bir padişah oldum ferman eyledim
Yaktım şu özümü duman eyledim
Sevdama benliğim kurban eyledim
Uğruna bin Aliyar’dim kaç kere.
*
Aşık Aliyar Arslan
