Dağılmış yuvalar kış ayazında
Kaderine boynun büktü Afşinli
Ümitsizlik çöreklenmiş yüzünde
Göçünü gurbete yıktı Afşinli
*
Barkanası molozlarda zay oldu
Analar ağladı saçını yoldu
Nice hatırası geride kaldı
Son defa evine baktı Afşinli
*
Feryatlar figanlar arşa dayandı
Bebekleri uykusundan uyandı
Yeşil Afşin acılara boyandı
Elini koynuna soktu Afşinli
*
Ses gelir göçükte çaresiz kullar
Soğuk ayazında tutmuyor eller
Tarifsiz bir acı eğildi beller
Göz yaşı sel oldu aktı Afşinli
*
Harabeye döndü cadde sokaklar
Aradım dostları evinde yoklar
Kimi yavrusunu enkazda bekler
Erbabi yüreğin yaktı Afşinli
*
AHMET KARAKAYA
Erbabi
