– AHMET SÜREYYA DURNA * Ben ki köy çocuğuyum, bedenim toprak kokar Kazma, kürek, bel ile durmadan çalışırım Ağırlığımdan ağır, sırtımda yük taşırım Terim
Yazar: AHMET SÜREYYA DURNA
YANGIN
– AHMET SÜREYYA DURNA * Kıvılcımlar savruluyordu gökyüzüne, Çatırdıyordu merteği damların. Sevincine diyecek yoktu kızıl alevlerin Ve akşamların… Zira her şey kendilerinin, Yılan öpücüğünden
KLASİK DURUŞ
– AHMET SÜREYYA DURNA * Hayatımda çamur atmadım asla! Yaşadığım toplumun bir ferdine. Zalimlere alkış tutmadım asla! Ortak oldum mazlumların derdine, Özümden yanmakta
ANILARIMDAN/ Doğan Bozkurt/Ahmet Süreyya Durna yazdı.
*AHMET SÜREYYA DURNA –Doğan Bozkurt– * Anadolu gezgini oluşumuzdan dolayı uğradığımız birçok yerde, mutlaka ilk sorulan kişi Doğan Bozkurt olur genellikle. Buna defalarca tanıklığımız
YANILGI
*AHMET SÜREYYA DURNA * Öyle inanmıştım ki ve hem de katiyetle, Dürüstlükten insana zarar gelmez, diyordum. Öyle donanmıştım ki tekmil iyi niyetle, Mȃna çerçevesinde
ZİRVEDEN ZEMİNE
* – İRTİFA KAYBI – *Ahmet Süreyya DURNA * Bir zamanlar; Kavimler kapısı Anadolu’nun, Şahsında Edirne bendim, Kars bendim! Şimdiyse kendinden utanır, kendim. Bir
SAVRULMA
*Ahmet Süreyya DURNA * Hani, diyor ya şair; “Ne kervan kaldı, ne at…” Heyhat!.. Ne aranılan huzur, Ne de ağızlarda tat, Heyhat!.. Hani her
BİR YUDUM ÖZGÜRLÜK
*Ahmet Süreyya DURNA * Doğarken özgür doğmuşum anamdan, Fakat daha sonra nedense Almışlar elimden özgürlüğümü. Yok mu aranızda, yok mu çözecek? Canlar eyyy! Kahrolası
ÇIKMAZ SOKAK
*Ahmet Süreyya DURNA * Sakın, zannetme ki sevmedi beni! Sensizlik var mı ki günümde Gül’üm? Sevmez olur muyum güzelim seni, Yaralar oluştu tenimde Gül’üm;
UMUT ŞAVKIMASI
*Ahmet Süreyya DURNA * Yükselsin de güneş bir mızrak boyu, Kanlı gölgemizin düştüğü yere. Korkakların gölgeleri düşmesin, Kartallar ki mevzilensin göklere. Uyuz akbabalar leş
