dünya sağır
oya iğnesi ile işlenmiş çocuk ağlamasıdır
sabah ezanında uyanmış anne hıçkırığı
yasemin çiçekleri ile bezenmiş
sevgili
bitmek bilmeyen nefes
unutulmuş metro istasyonundaki kalemi
bir güneştir mescid-i aksa’ya dönmüş
göğüs kafesi delinmiş çocuk
herkes uykudayken deprem!
nefesim tükenirken açılan cehennem
sevgiliye götürülemeyen vedam!
vicdan azabındaki kurulmuş soba
namazdaki buruk sessizlik
bombaların yakınındaki korku evrensel
kalbin yer değiştirdiği aydaki çıban
uykusuzluğun sahurundan
bir kirpiğin ucunda donmaktaki umuttur filistin!
ortadoğu’ya işlenmiş yumak
bir ölüm direnişinde uyumak
protesto basıncında kangren tutanak
secdelerde alnı ak
göğsü pak
bir kefendir filistin!
*
SADİYE ESMA KARABULUT
