ben gönül yolcusu, özlemden muzdarip
sen milyon yıldır kayıp tılsım sanki, ne acayip
bir şair çıkmış, ateşi suya yar diye yazmış
vuslat olsa sönecek o düş, gülmek münasip
kırmızıdan başlar öyküsü her daim
bir yanı rüzgardır harlayan kesik kesik
bir yanı imkansızlık, değişmeyen evrim
aklın kaçışıdır aşkın gelişi, senden bilirim
kuş dilidir çoğu kez zamanın dili
kararsa bulutlar değişmez özlemin rengi
sevenin muradı sevdiğidir sabit
onunla ya da onsuz onu taşır üzengi
senden bilirim gün ortasının nasıl tutuştuğunu
bir hayalin bir hayale art arda kavuştuğunu
şimdi bu delirmiş takvimi alsan benden
cümlesi görür tepemde kederin çavuşluğunu.
*
MÜLKEN ERTUNA
