Mevsim bahara erdi, renk yeşile dönüştü; Yüreklere semâdan bir aşk cemresi düştü. Ilık bir rüzgâr esip tutuşturdu kalpleri, Kızgın çöl sıcağıdır sevdâ Âdem’den beri.
ŞİİR
DOĞRU YAS
1. vakit tevekküllüdür şuurla yı-kanmış yüreğe akşam düşerse ve yak tahtını: tut iç makamını ve vakte ayarla aşkı: uzasın gün ve tut sabahı: akşama
SIĞINMACI ARZUHAL
geceye usulca sokulan karanlık gibi düğümlüyorsun göğüs kafesimde alnının kıvrımlarını açık unutulmuş bir pencerede salınan tül, çıplak tepelerin omzuna atılmış şal perçemin rüzgarı kucaklayıp
NELER OLUR
* Aç kardeşin bir ah çekse ırakta Sofranda bal olsa zehir oluyor. Fani el sallarken bu son durakta Nefsime sorunca tehir oluyor. * Hiç
ÇAĞ SIZISI
nedir bu sözlerimde kanayan ızdırap harflerin suretine bürünmüş ince sızı çıkmalıyım gün doğmadan bu puslu şehirden çağ yangını yürek evimi sarmadan şimşek hızıyla birden
YÜZ GÖRÜMLÜĞÜ
kırmızı kırmızı sevinen güller var ne kuş sesi kaldı ne uzun hava en çok da duymadığım ezana üzülüyorum kafesini içten kilitleyen kasabadayız yalanım varsa
AŞK SENDROMU
Bir aşka tutuldum sığmaz akıla, Gönül ötesinde, dil ötesinde. Hasretim, gözümde tütüyor sıla; Kaç denizaşırı mil ötesinde. * Kara sevdalıya çıkınca adım Gömleğimi karton
ATEŞİN SIRRI
biz dağlarda ateşi yaktık, uzun uzun gökyüzüne ve denizin ufkuna baktık. Mesafeler, yükler, zaman bitti, gelenler gitti, gidenler gelmedi. o gemiler ki getirdi ateşi
GÖZLERİM Kİ
Kapak yapar gözlerime perdeni, Kuşlarla bakışır ay ışığında, Kuşbakışı gözlerim pencereni. Gözlerin ki buğulu bir gökyüzü, Gözlerim ki gözlerinin öksüzü. Olur olmaz
DOĞUMDAN ÖLÜME
Hâk yazmışsa doğacaktır, Bebek, günü dolduğunda. Kaderini görecektir, Kaza an’ı geldiğinde. * Çekecektir gene soya, Tarlaya tohuma suya, Erer fıtrattaki huya, Ergenliğe girdiğinde. *
