Altı şubat karanlığın karası
Koca dünya başımıza dar oldu
Tufan koptu can kurtarma sırası
Hava buz kesildi boran kar oldu
*
Her yer feryat figan çığlığın sesi
Görülmemiş bir şey bu neyin nesi
Dağ taş hırçınlaşmış dinmez öfkesi
Yıkıldı şehirler taru mar oldu
*
Enkazların altı insanla dolu
Kiminin başı yok kiminin kolu
Kimi canlı bekler kapanmış yolu
Emir haktan geldi ölüm var oldu.
*
Yıkıldı yuvalar mezara döndü
Nice canlar gitti ocaklar söndü
Peymani bu neydi nasıl bir gündü
Yanıyor ciğerim yürek kor oldu.
*
REMZİ DOĞAN
(OZAN PEYMANİ)
