– RECEP ŞEN
*
Gönül terasından dünyaya baktım,
Yoruldu da kalbim kenara düştü.
Aşk meyhanesinde eski plaktım,
Feryadım çarşıya pazara düştü.
*
Yolcusuyum şimdi ıssız yolların,
Gün akşam olanda yorgun illerin,
Irağında kaldım gonca güllerin;
Yolum bir uzakça diyara düştü.
*
O kır kahvesinde yeşeren ümit,
Şimdi hayal oldu içimde gelgit,
Sevda rüzgârında bir mavi tülbent;
Odamdaki beyaz duvara düştü.
*
Uzak limanlara vardı kafile,
Deryalarda kaldım çarptım sahile,
İçimdeki derdi desem nafile;
Sözümüz sazımız efkâra düştü.
*
Dağ gibi büyürken derinde yara
Ben de bilemedim düşünce dara.
Bir başka dert dedi sordum doktora,
Devası bilmem ne civara düştü.
*
Ben de bu âlemde bir beşer idim,
Şaşırıp yollarda hep düşer idim,
Kendimce yürüyen bir nefer idim;
Çağırdılar yolum serdara düştü.
*
Dağınık yaşadım tenha köşede,
Seyircisiz oynar filmim gişede,
Benim yıkık gönlüm bu telaşede;
Gam ile örülmüş hisara düştü.
*
