su yürüdü dallara
çağ durdurulamaz gayrı
evimiz sıcacık,
yuvamız mutlu,
karnımız tok,
huzur dolu.
giysileriniz kalın, ayaklarınız kuru,
filistin’de çocuklar, gözleri yaşlı, yitik umutları.
evimizde barış,
yuvamızda neşe,
değme keyfime
gösterme bile
filistin’de bombalar,
yıkılan evler, bitmeyen çile.
çağ bu çağdı.
ölenler insandı.
Asrı-saadette peygamberin yanında saf tutarım diye
halbuki şimdi gerekti o yürek
şimdi gerekti o hamaset
şimdi gerekti ömer, ali, sümeyye
çağ bu çağdı.
ve hepimiz gözlerimizi yumduk.
çünkü gözlerimizi açınca keyfimiz kaçıyordu.
iştahımız bozuluyordu.
sahte bir cennette.
*
MURAT ÇOLAK
