Hangi geceye salsam düşlerimi,
Hangi yunakta yıkasam günahlarımı,
Çevirir yolumu yontu kuşları,
Kırmızı bir sabaha uyanırım.
Tül perdenin arkasından izlerim dünyayı,
Bir çocuk masumiyetinde,
O alışkanlığın kırılmaz zinciri,
Hangi yüze dönsem kapı duvar.
Bir giz bu çokca kızıl,
Çöküyor üstüme zevkin rehaveti,
Bilmem hangi yunakta yıkasam günahlarımı,
Kuşlar çiçekler affedin beni,
Affet gökyüzü…
*
Emel Akçay
