gri betonlar üzerinde renkli ışıklarını izledim
öylece geçer gibi geçtim içinden
oysa sen benim içime yerleştin
martı seslerinle ve yükselen minarelerinle
yabancı kalabalıklarınla
tanış değilken beni kendinden eyledin
ben böyle bir yolculuğu hiç tatmamıştım
seninle tüm tatlara dokundu gözlerim
yine gelmek istiyorum sana
gönlümün memleketi oldun
artık sevmelerim sen şehirli
sensiz gurbetteyim
denizinin sesi
vapurların cilvesi
serin serin esen rüzgârının
bir de o kıyına vuran dalgalarının
ve her şeyinle hem kaybolduğum
hem de kendimi bulduğum yersin sen
ben senliyim artık sensiz gurbetteyim
seni izlemeye doymak mümkün değilken
ayrılığa nasıl katlanırım
oysa ben, sen memleketli değildim
ruhum sende kaldı ben bende yittim.
*
AYŞE ARSLAN
